روضه‌خوان

از عناوین جهان مرثیه‌خوان ما را بس

روضه‌خوان

از عناوین جهان مرثیه‌خوان ما را بس

روضه‌خوان

در حوالی امام‌حسین علیه‌السلام، عاشورا و کربلا و هر چیزی که نسبتی با خادمی این آستان داشته باشد.

۱۶ مطلب در آبان ۱۳۹۲ ثبت شده است

این‌جا – واصلا هرجا- هر کس هرچه دارد از این وجود نازنین دارد...

همه از او نور می‌گیرند، این‌جا حتی ماه هم از خود نوری ندارد، بلکه هر چه هست روایتی است از روی خورشید...

باری! قمر بنی‌هاشم هم که باشی بی خورشیدِ حسین علیه‌السلام ، تماشایی نخواهی شد!

در روایت است که در قیامت همه شهدا به مقام رفیع قمر بنی‌هاشم غبطه خواهند خورد، مقامی که بی‌شک وام‌دار حسین علیه‌السلام است و جذبه نگاه آفتابی او؛ عباسِ بی حسین علیه‌السلام ، غبطه خور شهدای عالم نخواهد شد.

حتی حبیب هم روز قیامت –با آن مقام عند الحسینش- به این مقام غبطه خواهد خورد. شاید خواهد گفت: چقدر می‌شد از حضرت حسین بیش‌تر استفاده کرد و نکردم!

این ترجمان دیگری از سخن حبیب است که آرزومندانه تمنای بازگشت به دنیا را می کند به بهانه حضور در مجالس حضرت ارباب...

چقدر می‌شود از حسین علیه‌السلام استفاده کرد... خدا می داند و بس!

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۰ آبان ۹۲ ، ۱۴:۱۰
مرثیه‌خوان

بعد زیارت از حرم بیرون آمدم که دم "باب الراس الشریف" یک آدام توجهم را جلب کرد. (آدام: آدم بزرگ، نیز ر.ک. این‌جا)

سریع خودم را به ایشان رساندم و سؤالم را پرسیدم: چه کنیم امام حسین ولمان نکند؟

ایشان بلافاصله فرمود:

"سه کار انجام بده:

اول: تمسک به زیارت عاشورا حتی در مواعید و جشن‌ها

دوم: دعوت همه مردم در مجالس مختلف از پیر و کودک و جوان به محبت به این آستان

سوم: دعای مستمر، روزی حداقل بیست بار بخصوص دعای "اللهم کن لولیک...""

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ آبان ۹۲ ، ۱۴:۲۹
مرثیه‌خوان


کربلا رفتن بهانه دیدن دو چیز است: هم روضه دیدن هم روضه‌‎خوان دیدن

راستی!

چه می‌کند حسین با روضه‌خوانانش...؟!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ آبان ۹۲ ، ۱۱:۲۸
مرثیه‌خوان

الگویی برای سینه‌زنانی که به دنبال الگو شدن هستند

افرادی که کربلا مشرف شده اند این صحنه را حتما دیده‌اند: عرب‌ها، پاکستانی‌ها و هندی‌ها خودشان در گوشه‌ای در حال زیارت اگر به فراز روضه‌ای در زیارت (مثلا زیارت عاشورا یا مانند آن) برسند، خودشان چند ثانیه‌ای در همان حال خواندن،به سینه می‌زنند و سپس بقیه فراز زیارت را ادامه می‌دهند، یک سینه‌زنی خاکی و بی‌نام! قشنگ‌ترین و سوزناک‌ترین و هم البته پرفلسفه و رمزآلودترین سینه‌زنی روی زمین!

این سینه‌زنی دیگر اصلا رنگی از فرمایشی بودن ندارد. کاملا نشان می‌دهد تو عزادار هستی...

سینه‌زنی فارغ از سبکی و حتی نامی: ...تک...واحد...سنگین...زمینه...نوحه...شور...شلاقی...!

سینه‌زنی فقط در عزای حسین، بی‌ریا و باصفا

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۶ آبان ۹۲ ، ۱۰:۰۷
مرثیه‌خوان

درست است که کربلا سراسر کرب و بلاست اما در عمق روضه‌هایش و در بیان امام راهکار مواجهه با مصیبت‌ها و رنج‌ها را هم باید دید.آغاز ورود به کربلا و نحوه روبروشدن امام با بلاها در این عبارت نهفته است: اعوذ بالله من الکرب و البلاء. پناه بردن به خدا

و حسین در سراسر داستان کربلا به این کهف پناه می‌برد: از خطبه هفتم ذی‌الحجه در مکه(موطنا علی لقاء الله...) تا مناجات‌هایش در روز عاشورا (اللهم انت ثقتی فی کل کرب و انت رجائی فی کل شده و...)

o        کاش در مصیبت‌ها و سختی‌ها از حسین یاد بگیریم: خدا را در مشکلات فراموش نکنیم...دائم به یاد خدا بودن و این‌گونه وارد کربلا شدن...اعوذ بالله من الکرب و البلاء.

o        رد پای خدا را در مشکلات بهتر ببینیم. راز کم نیاوردن امام، سرّ استقامت حضرت همین است: تکیه بر خدا:

·         موطنا علی لقاء الله

·         اعوذ بالله...

·         اللهم انت ثقتی فی کل کرب...

·         اللهم متعالی المکان...

o        شما نیز سختی‌هایتان را با حسین شیرین کنید. خدا یک نشانه از خود در کربلا به یادگار گذاشته است به نام حسین(در عین ملکوتی بودن، ملموس و عینی) به حسین پناه ببرید در سختیها تا کم نیاورید چنان‌که فطرس به حسین پناه برد: و عاذ فطرس بمهده (زیارت روز سوم شعبان امام حسین)

ثمره این نگاه می‌شود نگاه زینبی که کربلای پرسختی و محنت را زیبا ببیند(ما رایت الا جمیلا)

o        کربلا دانشگاه بزرگ خلقت است. نه فقط شما بلکه خدا همه انبیایش را به این سرزمین فرستاده تا آموزش ببینند. همه باید از حسین- آموزگار بزرگ این کلاس هستی_ رسالت خود را بیاموزند.

همه باید از حسین یاد بگیرند: حسین جان! به ما هم دروس زندگی را بیاموز!

راه ورود به سختی‌ها چیست؟ اسم رمز ورود به کرب و بلا چیست؟ "اعوذ بالله..."

o        آن‌چنان که از نفس به خدا می‌گریزی: اعوذ بالله من نفسی

آن‌چنان که از شیطان به خدا می‌گریزی: اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

از سختی‌ها هم به خدا بگریز؛ پناهگاه همه خداست: اعوذ بالله من الکرب و البلاء

فقط روضه و سختی در این فراز نبین! بزرگی روح حسین و نگاه توحیدی او را هم نگاه کن.

o        هنوز سختی‌ها به اوج نرسیده است خدا را یاد کنیم. هنوز عاشورا نشده است ولی امام همیشه همراه خداست.

نه فقط وسط معرکه‌ها، نه فقط در بدترین حالت‌ها امام فقط در گودال خدا را صدا نمی‌زند، از ورودش در کربلا و حتی پیش‌تر از آن در هفتم ذی‌الحجه -در مکه- همه‌جا سخن از خداست.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ آبان ۹۲ ، ۱۲:۱۰
مرثیه‌خوان


روایت جنگ از حنجره یک لوطی داش‌مشتی: سید ابوالفضل کاظمی

ما هر چی داریم از امام حسین داریم. ما سال‌ها زیر دست اکبر ناظم، حسن ذوالفقاری، احمد صالح، مرشد باقر، مرشد اسمال، شیخ رضا سراج و کافی بودیم. همه رو احترام می‌کنیم. اون‌ها پیشکسوت بودن و سردمدار... ما اومدیم بگیم نود درصد شهدا  و رزمنده‌ها، از هیئت‌ها هستن. این هیئت‌های محلی، جبهه رو اداره کردن. حتی یه درصد از سیاسیون هم تو جبهه خودشون رو نشون ندادن. دانشگاهی و دکتر و مهندس هم اگه بوده، هیئتی بوده و از هیئت محلش اومده جنگ. غیرت و هنرنمایی بچه‌های هیئت اگه نبود، این شهر، شهر نبود و ما هم الان این جا نبودیم... (کوچه نقاش‌ها، ص491)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ آبان ۹۲ ، ۱۰:۰۹
مرثیه‌خوان