روضه‌خوان

از عناوین جهان مرثیه‌خوان ما را بس

روضه‌خوان

از عناوین جهان مرثیه‌خوان ما را بس

روضه‌خوان

در حوالی امام‌حسین علیه‌السلام، عاشورا و کربلا و هر چیزی که نسبتی با خادمی این آستان داشته باشد.

سپاس از اساتیدی که فهم دیگرگونه‌ای از روضه‌ها را به ما آموختند:حجت‌الاسلام پناهیان، دکتر رضاییان، دکتر سنگری ...

ما ارتباط امام حسین و حضرت زینب را با خود شبیه‌سازی کرده و گوشه‌ای از آن را می‌فهمیم: ارتباط برادر و خواهر.

اما چه کسی می‌فهمد امام حسین برای حضرت مسلم چقدر زجر کشید؟

اما چه کسی می‌فهمد امام حسین بالای سر حبیب‌بن‌مظاهر چه کشید؟ (حرفی که برای علی‌اصغرش زد در رثای حبیب گفت. اما کسی برای حبیب این‌طور گریه نمی‌کند.)

 

اگر کسی رئیس باشد (مثل امام حسین) و نماینده‌ای بفرستد می فهمد عُلقه رئیس به نماینده‌اش چقدر است، آن وقت روضه مسلم را می‌فهمد و این که چرا امام با شنیدن خبر شهادت مسلم فرمود: لاخیر فی العیش بعد هؤلاء... (ما که روضه مسلم نمی‌خوانیم، روضه دوطفلان مسلم را می‌خوانیم)

ما این‌قدر سیاسی نیستیم تا روضه حبیب را بفهمیم

ما برای بریر نمی‌توانیم خوب گریه کنیم چون نمی‌فهمیم 50 سال با وضوی نماز عشا نماز صبح خواند یعنی چه.

 

حسین جان! دستت درد نکند!

لااقل زن و بچه‌ات را به کربلا آوردی تا راحت‌تر بتوانیم گریه کنیم، چون همه زن و بچه دارند.

 

با فهم بعضی شبکه‌های ارتباطی ، بعضی روضه‌ها را می‌فهمیم:

o        برادر و خواهر(روضه وداع امام حسین و حضرت زینب)

o        پدر و پسر(روضه امام حسین و علی‌اکبر)

o        مادر و پسر(روضه رباب و علی‌اصغر)

o        برادر و برادر(روضه حضرت عباس)

o        ...

اما در شبکه ارتباطی رهبر و پیروان تا به‌حال روضه‌های کربلا را نشنیده‌ایم.

بعضی روضه‌های امام حسین را فقط مدیران می‌فهمند، باید این شبکه ارتباطی را فهمید تا عمق بعضی روضه‌ها درک شود. برای فهم بعضی روضه‌ها باید مدیر بود...

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ مرداد ۹۲ ، ۱۲:۱۴
مرثیه‌خوان

اولین و آخرین راه برای از بین بردن تکبر، ذکر مصائب اهل بیت عصمت و طهارت است.

در میان انواع تواضع به ائمه هدی علیهم‌السلام آن‌چه عاملی کمرشکن برای تکبر است، شرکت در "روضه اباعبدالله الحسین علیه‌السلام" است. روضه با سهولت و سرعت بسیاری تکبر انسان را نابود می‌کند. ذکر مصائب ائمه هدی علیهم‌السلام به ویژه مصائب سیدالشهدا علیه‌السلام آن‌قدر انسان را فروتن و خجالت‌زده آنان قرار می‌دهد که حساب ندارد.

می‌توان گفت اولین و آخرین راه برای از بین بردن تکبر، ذکر مصائب اهل بیت عصمت و طهارت است. وقتی در جلسه ذکر مصیبت فاطمه زهرا و یا اباعبدالله علیهم‌السلام شرکت می‌کنیم، گویی یک حالت افتادگی در ما ایجاد می‌شود. کسی که زیاد به مجلس روضه می‌رود از روح و رفتار او بوی تکبر به مشام نمی‌رسد.

(برگرفته از کتاب "رهایی از تکبر پنهان"، اثر استادپناهیان، صفحه 169و170)


۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۱ مرداد ۹۲ ، ۱۱:۴۳
مرثیه‌خوان


خود را بشکن تا شکنی خلق جهان را...

دعای امام حسین- علیه السلام- در روز عرفه، مقدمه ای بر عاشورا است. هر عاشورایی بر عرفه ای تکیه دارد. آن که درعرفه آن چنان می گرید، می تواند در عاشورا جهانی را این چنین بگریاند. (بخش نکته‌ها ز سایت حضرت آیت‌الله حایری شیرازی)

روضه‌خوان حضرت ارباب را نیز این سبکی شایسته است، تا مجلسش کربلا شود...

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۵ تیر ۹۲ ، ۱۰:۵۹
مرثیه‌خوان

درنگی در روضه‌های خانگی

در مجالس روضه‌خوانی که به صورت خودجوش در منازل برگزار می‌شود ( و می‌تواند ایده‌ای برای حجره‌ها و خوابگاه‌ها نیز باشد) انسان احساس فامیلی با امام حسین می‌کند: حسین "ما" را کشتند!

در این جلسات به همه نشان می‌دهی که عزادار هستی، برای این‌که همه بفهمند سفارشی نیست، خودجوش است.

مرحوم آیت‌الله حق‌شناس همیشه سفارش می‌کردند: "علیکم بمجالس ورشکسته" که دو- سه نفر بیشتر نیستند. اگر کسی حاجتی دارد برود آن‌جا بگیرد؛ حتی خود مرحوم حق‌شناس گاهی به 7یا8 مجلس روضه خانگی می‌رفتند.

در مجالس روضه خانگی باور انسان بیشتر می‌شود، چرا که کسی نیست تو را نگاه کند...

یعنی امام زمان مرا می‌بیند؟ بله

خلاصه: اگر در جلسات بزرگ احساس و شور شما بیشتر می‌شود؛ در عوض در جلسات خانگی، باور انسان بیشتر می‌شود. پس علیکم بمجالس ورشکسته!(برداشتی از حجت‌الاسلام پناهیان)

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ تیر ۹۲ ، ۱۰:۱۲
مرثیه‌خوان

معلم به تو آگاهی می‌دهد

مربی تو را بار می‌آورد

ولی "سفینه النجاه" فراتر از همه این‌ها تو را در آغوش می‌گیرد، بغل می‌کند و تو را می‌رساند!

رساندن به ساحل نجات کار دستان حسین است و آغوش پرمهرش.

و حضرت حسین قبل از همه، روضه‌خوانانش را در آغوش می‌گیرد.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۳۱ خرداد ۹۲ ، ۱۰:۰۹
مرثیه‌خوان

چه معادله شگفتی! روضه‌خوان با قاری کاری ندارد و بالعکس! خیلی عجیب است...

اگر برای تو قرآن خواندند کار تمام است، باید رقت قلب پیدا کنی، همراه قرآن باید اشک بریزی، رسمش گریه کردن است.

دیگر تو روضه نمی‌خواهی بعد قرآن!

در دفاع مقدس بچه‌ها مقید بودند دوجا  گریه کنند:

1.لحظه تلاوت قرآن

2.در روضه امام حسین(برداشتی از حجت‌الاسلام پناهیان)

 

طرحی برای فکر: می‌شود با آیات قرآن برای حضرت حسین روضه خواند؟

اصلا قرآن با روضه امام حسین چه فرقی می‌کند؟

روضه‌خوان باید قاری باشد و قاری روضه‌خوان!


۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ خرداد ۹۲ ، ۱۱:۴۵
مرثیه‌خوان

با وسیله تا هدف (درنگی در روایت نبوی: انّ الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه)

در قدیم برای نشان دادن خشکی و ساحل نجات از فانوس دریایی استفاده می‌شد. طوفان‌زدگان و گم‌شدگان از طریق این نور خود را به ساحل می‌رساندند.

برای کسی که گم شده و راه نمی‌داند نشان دادن "هدف"، عامل شناخت سمت و سوی حرکت خواهد بود. اما کسی که هدف را شناخت، نیاز به چیز دیگری هم دارد و آن "وسیله" رسیدن به هدف است.

برای شرح این نگاه از همان استعاره نبوی می‌توان الهام گرفت:

برای گم شده در دریا دو چیز مهم است:

اولین چیز جهت است که فانوس دریایی(مصباح) نقش هدایت‌گری به سمت هدف را ایفا می‌کند

دومین چیزی که برای رسید به هدف لازم و حیاتی است، وسیله است که در این مثال همان کشتی است(سفینه)

حسین کشتی نجات

و حسین هر دو آن‌ها ست: هم هدف است و هم وسیله

از طریق خودش باید به خودش رسید... خودش باید پرده‌ها را کنار بزند تا به نور برسیم...

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۱ خرداد ۹۲ ، ۰۸:۱۸
مرثیه‌خوان


اگر دستت را بستند بگو "یا علی"

اگر بهت سیلی زدند بگو "یا زهرا"

اگر تنها شدی بگو "یا حسن"

اگر تشنه شدی بگو "یا حسین"

اگر ناامید شدی بگو "یا عباس"

...

اما اگر همه این‌ها با هم برات اتفاق افتاد بگو "یا زینب"

السلام علیک یا جبل الصبر

 

۱ نظر موافقین ۶ مخالفین ۰ ۰۴ خرداد ۹۲ ، ۱۵:۳۶
مرثیه‌خوان


به مناسبت حماسه سیاسی انتخابات92

 

مَنْ کَانَ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ فَإِنِّی رَاحِلٌ مُصْبِحاً إِنْ شَاءَ اللَّهُ‏ (مثیر الأحزان، ص: 41)

هان بهوش باشید که هر کدام از شما آماده است تا در راه آرمان بلند ما قطره قطره خون قلبش را ایثار کند و جان خویش را در راه شهادت و دیدار خدا نثار نماید، بر اوست که بار سفر ببندد و هم‌راهى ما را برگزیند؛ چرا که من به خواست خدا و در پرتو مهر و لطف او بامداد فردا حرکت خواهم کرد.

http://kaalgraph.persiangig.com/image/%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%20%D8%AE%D8%A7%D9%85%D9%86%D9%87%20%D8%A7%DB%8C%20%281%29.jpg

 

۵ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۰۱ خرداد ۹۲ ، ۱۲:۳۱
مرثیه‌خوان


یک انسان عادی که زمین بخورد آدم دلش می‌لرزد، اما اگر بفهمی این انسان، عادی نبوده انسان بیشتر می‌سوزد.

اگر یک سرباز معمولی بیفتد اتفاقی نمی‌افتد ولی اگر یک فرمانده بزرگ باشد،یک حماسه‌ساز، یک سلحشور،یک قهرمان...

این طور معرفتی باعث اشک بیش‌تر هم خواهد شد.

این‌جا نیازمند یک "روضه‌خوان با معرفتیم" (و نه حتی با معرفت روضه‌خوان)

در این منظومه کتاب خواندن، فکر و اندیشه و از این قبیل، نقش خودش را در کنار اشک پیدا می‌کند.

۱ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۸ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۲:۲۰
مرثیه‌خوان