شنبه, ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۱۲:۲۰ ب.ظ
نقش معرفت در گریه
یک انسان عادی که زمین بخورد آدم دلش میلرزد، اما اگر بفهمی این انسان، عادی نبوده انسان بیشتر میسوزد.
اگر یک سرباز معمولی بیفتد اتفاقی نمیافتد ولی اگر یک فرمانده بزرگ باشد،یک حماسهساز، یک سلحشور،یک قهرمان...
این طور معرفتی باعث اشک بیشتر هم خواهد شد.
اینجا نیازمند یک "روضهخوان با معرفتیم" (و نه حتی با معرفت روضهخوان)
در این منظومه کتاب خواندن، فکر و اندیشه و از این قبیل، نقش خودش را در کنار اشک پیدا میکند.
۹۲/۰۲/۲۸
چه تعبیر زیبایی...