دسته طویریج تو را می‌خواند... هم نفس امام زمان

بین‌الحرمین را نباید قدم زد، بین‌الحرمین را باید دوید...

بین‌الحرمین را نباید مانند عقیله بنی هاشم تنها و غریبانه و بی یاور دوید، امروز روز یاری حق است، در میان دسته طویریج باید هروله کرد، در جمع میلیون‌ها زائر شیفته...

دسته‌ای که افتخار دارد یکی از سینه‌زنانش، عاشوراشناس بزرگ کربلا، امام زمان باشد؛ تو نیز بی قرار باش و شبیه امام مهدی به سر و سینه بزن! این دسته طویریج است! و طویریج عزاخانه رسمی روز عاشورای همه اهل کربلا است، چه زیبا خدمه عتبه تو را نیز دعوت می‌کنند به جمع دسته عزا بپیوندی، این دسته متعلق به همه هست

بیایید... شما هم بیایید...لبیک یا حسین!

یا عباس! جیب المای لسکینه: اباالفضل بیا برای سکینه آب بیاور...

زینب غریب کربلا...زینب

دیشب کربلا با دیگر شبهایش متفاوت بود، چراغ‌ها خاموش بود و در گوشه گوشه شمعی برای سوسوی چشم بچه های حسین...

مرثیه‌خوانی کنار تل زینبیه با حزنی در صدایش می‌خواند و عجب دمی هم می‌خواند:

زینب...زینب...زینب غریب کربلا...زینب

آری آن شب زینب بار غربت‌های برادر و بچه‌های برادر را هم به دوش کشید اما نشکست

لبیکی عاشورایی

ظهر عاشورا، حرم مطهر اباعبدالله الحسین

کنار گودال قتلگاه، منبری به یاد روضه‌های شیخ عبدالزهرا کعبی...

روضه‌خوان مقتل می‌خواند:

"هل من ذاب یذب عن حرم رسول الله"

فریاد جمعیت یک‌صدا به گریه بلند شد: لبیک یا حسین!

روز واقعه

چو کار عمر نه پیداست باری آن اولی

که روز واقعه پیش نگار خود باشم

کربلا- عاشورا- زیر خیمه حسین علیه‌السلام

سجده دلچسب

چه دلچسب است سجده بر خاک حسین ^{علیه‌السلام}

جایی که حسین ^{علیه‌السلام} صورت بر زمینش گذاشته است:

السلام علی الخد التریب

سلام بر گونه خاک آلوده حسین ^{علیه‌السلام}

چاره‌ای برای تلظی

هنوز دیر نشده...

چاره‌ای باید کرد...

روضه به روایت تصویر

 این تصویر که به‌تازگی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده تا به حال ملیون ها بیننده داشته و اشک آنها را سرازیر کرده است. یکی از کودکان عراقی شرکت‌کننده در عزاداری سیدالشهداء(علیه السلام) در عالم کودکانه خود، سعی می‌کند با بطری آبش، طفل شیرخواره امام حسین(علیه السلام) را سیراب کند.

زبان‌حال حبیب هم این است: چقدر می‌شد از حضرت حسین بیش‌تر استفاده کرد و نکردم!

این‌جا – واصلا هرجا- هر کس هرچه دارد از این وجود نازنین دارد...

همه از او نور می‌گیرند، این‌جا حتی ماه هم از خود نوری ندارد، بلکه هر چه هست روایتی است از روی خورشید...

باری! قمر بنی‌هاشم هم که باشی بی خورشیدِ حسین ^{علیه‌السلام} ، تماشایی نخواهی شد!

در روایت است که در قیامت همه شهدا به مقام رفیع قمر بنی‌هاشم غبطه خواهند خورد، مقامی که بی‌شک وام‌دار حسین ^{علیه‌السلام} است و جذبه نگاه آفتابی او؛ عباسِ بی حسین ^{علیه‌السلام} ، غبطه خور شهدای عالم نخواهد شد.

حتی حبیب هم روز قیامت –با آن مقام عند الحسینش- به این مقام غبطه خواهد خورد. شاید خواهد گفت: چقدر می‌شد از حضرت حسین بیش‌تر استفاده کرد و نکردم!

این ترجمان دیگری از سخن حبیب است که آرزومندانه تمنای بازگشت به دنیا را می کند به بهانه حضور در مجالس حضرت ارباب...

چقدر می‌شود از حسین ^{علیه‌السلام} استفاده کرد... خدا می داند و بس!

چه کنیم امام حسین ولمان نکناد؟!

بعد زیارت از حرم بیرون آمدم که دم "باب الراس الشریف" یک آدام توجهم را جلب کرد. (آدام: آدم بزرگ، نیز ر.ک. این‌جا)

سریع خودم را به ایشان رساندم و سؤالم را پرسیدم: چه کنیم امام حسین ولمان نکند؟

ایشان بلافاصله فرمود:

"سه کار انجام بده:

اول: تمسک به زیارت عاشورا حتی در مواعید و جشن‌ها

دوم: دعوت همه مردم در مجالس مختلف از پیر و کودک و جوان به محبت به این آستان

سوم: دعای مستمر، روزی حداقل بیست بار بخصوص دعای "اللهم کن لولیک...""

چه می‌کند حسین با روضه‌خوانانش...؟!

کربلا رفتن بهانه دیدن دو چیز است: هم روضه دیدن هم روضه‌‎خوان دیدن

راستی!

چه می‌کند حسین با روضه‌خوانانش...؟!

بی‌ریاترین سینه زنی روی زمین

الگویی برای سینه‌زنانی که به دنبال الگو شدن هستند

افرادی که کربلا مشرف شده اند این صحنه را حتما دیده‌اند: عرب‌ها، پاکستانی‌ها و هندی‌ها خودشان در گوشه‌ای در حال زیارت اگر به فراز روضه‌ای در زیارت (مثلا زیارت عاشورا یا مانند آن) برسند، خودشان چند ثانیه‌ای در همان حال خواندن،به سینه می‌زنند و سپس بقیه فراز زیارت را ادامه می‌دهند، یک سینه‌زنی خاکی و بی‌نام! قشنگ‌ترین و سوزناک‌ترین و هم البته پرفلسفه و رمزآلودترین سینه‌زنی روی زمین!

این سینه‌زنی دیگر اصلا رنگی از فرمایشی بودن ندارد. کاملا نشان می‌دهد تو عزادار هستی...

سینه‌زنی فارغ از سبکی و حتی نامی: ...تک...واحد...سنگین...زمینه...نوحه...شور...شلاقی...!

سینه‌زنی فقط در عزای حسین، بی‌ریا و باصفا